Justitie in verval: Als de uitzondering de regel wordt stort het rechtvaardigheidsgevoel in
Tussen de Vivaldi perikelen door bleek deze week nog maar eens hoezeer vrouwe justitia ziek is. De advocaten van de vermaledijde Reuzegommers dienden allen wellicht niet toevallig last minute een verzoekschrift om bijkomende onderzoeksdaden te vorderen. Het gevolg is dat de onderzoeksrechter ofwel ingaat op de verzoeken waardoor de procesdatum sowieso opschuift, ofwel gaat de onderzoeksrechter niet in op alle vragen tot onderzoek waardoor er wellicht onmiddellijk beroep wordt aangetekend bij de Kamer van inbeschuldigingstelling (Hof van Beroep) en de procesdatum evenzeer wordt uitgesteld sine die. justice for Sanda?
Ook deze week raakte bekend dat Lippens en co op hun twee oren kunnen slapen wat betreft het Fortis debacle. Meer dan twaalf (!) jaar na de ondergang van Fortis besloot het Brussels parket om niet langer de zeven bestuurders van Fortis te vervolgen. Door het wegvallen van die tenlastelegging zijn volgens het parket van Brussel de andere feiten verjaard, of verjaren ze op zijn minst binnenkort. Aldus zullen we nooit weten of er daadwerkelijk sprake was van vervalsing van de jaarrekeningen en vooral het voorliegen aan de vele kleine beleggers die intekenden op de kapitaalsverhoging van Fortis net voor de ondergang van die bank. Ook de belastingbetaler die met vele miljarden mee hielp de bank te stutten zal nooit weten hoe de vork in de steel zat. Terwijl sommigen stellen dat dit de zoveelste doofpotoperatie is de waarheid wellicht eenvoudiger maar geenszins gerustellender: het is gewoon het zoveelste falen van justitie.
Je zal maar als burger beroep aantekenen bij het Brussels Hof van Beroep. Een burger die dit deed kreeg ook deze week de heugelijke tijding te horen dat zijn zaak voor de eerste maal bij het Brussels Hof van beroep zal worden behandeld in september 2026…
Als klap op de vuurpijl vernamen we gisteren dat er zo maar even 10.000 strafdossiers al meer dan tien jaar stof liggen te vergaren. Uiteraard zal ook hier de verjaring worden
ingeroepen waardoor de slachtoffers die al tien jaar wachten op enig signaal van justitie op erkenning van hun leed koudweg de deur wordt gewezen.
Je zal maar als burger beroep aantekenen bij het Brussels Hof van Beroep. Een burger die dit deed kreeg ook deze week de heugelijke tijding te horen dat zijn zaak voor de eerste maal bij het Brussels Hof van beroep zal worden behandeld in september 2026…
Als klap op de vuurpijl vernamen we gisteren dat er zo maar even 10.000 strafdossiers al meer dan tien jaar stof liggen te vergaren. Uiteraard zal ook hier de verjaring worden
ingeroepen waardoor de slachtoffers die al tien jaar wachten op enig signaal van justitie op erkenning van hun leed koudweg de deur wordt gewezen.
Wie denkt dat dit geen impact heeft op de samenleving is ziende blind. Het geloof van de burger in de rechtsstaat is zoek. Recht hoort verbonden te zijn met rechtvaardigheid. Net door de achteruitgang van de rechtsgang wordt het rechtvaardigheidsgevoel van de burger rechtstreeks aangetast. Dit is dodelijk voor de maatschappij in haar geheel.
Ook voor de slachtoffers zelf is dit een tweede slag in het gezicht. Nadat deze de moed heeft gevonden om desondanks de vele drempels klacht in te dienen, blijft deze jaren wachten op de eerste tekenen van rechtvaardigheid en erkenning van het hun aangedane leed om dan op een vroege ochtend per post de kille boodschap te ontvangen dat hun klacht en dus hun grief verjaard is en dus naar de prullenmand wordt verwezen.
Er bestaat geen vrije samenleving zonder justitie als waarborg voor de veiligheid. Er is geen sprake van justitie als er geen waarborgen zijn voor een fair en efficiënt proces.
Jaar in jaar uit stellen we met zijn allen vast dat justitie steeds meer in verval is geraakt. Steeds meer wordt de verjaring de regel en het vonnis de uitzondering en dit zeker in complexere dossiers.
Nochtans kan het anders. We moeten maar even de grens over gaan naar Nederland om te zien dat een moderne justitie binnen de bestaande budgettaire marges perfect haalbaar is. Ook bij ons dit perfect haalbaar.
Net daarom zullen we de komende weken met De Liberale Wereld op zoek gaan naar oplossingen om de burger terug te geven waar hij/zij naar snakt: het herstel van het rechtvaardigheidsgevoel. We moeten eindelijk komaf maken met de institutionalisering van de straffeloosheid.
De redactie van de Liberale Wereld
