Zoals we reeds eerder schreven heeft een deel van het voormalige Afghaanse regeringsleger samen met Ahmad Massoud en de voormalige Vice-President van Afghanistan, Amrullah Saleh, zich gehergroepeerd in de bergrijke provincie Panjshir. Deze regio bleek reeds in het verleden onveroverbaar te zijn voor de taliban[1].
Ahmed Massoud is de zoon van de meest legendarische leider van het verzet tegen de Taliban, Ahmad Shah Massoud. Ahmad Shah Massoud leidde vanuit de Panjshir Vallei het verzet tegen de Taliban sinds 1996 en werd op 9 september 2011 vermoord in opdracht van Al-Qaeda.
Massoud en Amrullah Saleh hebben zich verenigd in wat ze zelf de Noordelijke Alliantie noemen. Alle Afghanen die willen blijven strijden tegen de taliban verzamelen zich momenteel rond de Noordelijke Alliantie. Hun aantrekkingskracht neemt toe. De zogenaamde “gematigde talibanregering” treedt immers steeds hardhandiger op tegen de bevolking.
Op 5 september beweerden de taliban dat ze tot in het hart van de Panjshirvallei waren doorgedrongen. De Noordelijke Alliantie ontkent dit echter. Doordat zowel de internetverbindingen als de communicatielijnen werden doorgeknipt is het moeilijk om zich een juist beeld te vormen van de situatie op het terrein.
Wel is het duidelijk dat de taliban alvast tactische steun krijgen vanwege Pakistan. Het hoofd van de Pakistaanse geheime dienst ISI, Generaal Faiz Hameed, verblijft al twee dagen in Kaboel. Er worden ook gevechtshelikopters ingezet in de panjshirvallei en er zouden tevens drones opereren. Dit laatste is een duidelijke indicatie van de rechtstreekse steun vanwege Pakistan voor de taliban. Zo werd het huis van de Vice-President, Amrullah Saleh gebombardeerd door twee gevechtshelikopters. Hij kon ontkomen. Naast de steun van Pakistan maken de taliban ook dankbaar gebruik van het legermateriaal dat de Amerikanen en hun bondgenoten achterlieten.
Ondanks het aanbod gisteren van Massoud om gesprekken op te starten met de taliban werd er toch overgegaan tot een algeheel offensief tegen de Noordelijke Alliantie. Hiermee wordt ineens ook elk voorstel van een gemengde regering van taliban en niet-taliban van tafel geveegd.
De heden openlijke steun van Pakistan in de strijd tussen de taliban en de Noordelijke alliantie blijft niet zonder gevolgen. Enerzijds biedt ze een aanzienlijk voordeel aan de taliban om terrein te veroveren in de Panjshir. Wat echter anderzijds duidelijk onderschat werd is de reactie van de Afghaanse bevolking en hun regionale leiders die los staan van de taliban.
Bij de zware bombardementen in de Panjshir vallen ook burgerslachtoffers. Ook werd een medestander van het eerste uur van Massoud die heden optrad als woordvoerder voor de Noordelijke Alliantie gedood door een drone[2].
Als antwoord op deze grootschalige aanval vanwege taliban en in het licht van de onverholen steun van Pakistan heeft Massoud heden de algehele opstand uitgeroepen van alle Afghanen tegen de “invasie vanwege Pakistan”, aldus een open brief van Massoud. Zijn oproep heeft alvast reeds geleid tot betogingen en oproer tot in onder meer Kaboel, Mazar-e-Sharif en Balkh.
Het verdere verloop van de strijd tussen de taliban en de verzetsstrijders in de Panjshir is zeer onduidelijk. In het verleden heeft de unieke geografie van de vallei met de hoge bergen en diepe dalen ertoe geleid dat de taliban deze vallei nooit in handen hebben kunnen houden. De combinatie van het militaire tuig dat de Verenigde Staten achterlieten in de handen van de taliban, gecombineerd met de tactische steun en de rechtstreekse luchtsteun van Pakistan, inclusief de inzet van drones maakt dat de situatie dit maal echter anders is.
De komende dagen zal duidelijk worden of de Noordelijke alliantie al dan niet stand kan houden op het terrein. De taliban zijn zich maar al te bewust van de hoop die leeft bij de bevolking en het gevaar dat uitgaat vanwege het verzet in de Pansjhir. Ze weten dat dit de laatste mogelijkheid is voor de Afghaanse bevolking om aan de nakende barbarij te ontsnappen en ze zetten dan ook alles op alles om dit verzet te breken.
Mocht dit niet het geval zijn riskeren de vele vluchtelingen in de Panjshir vallei en de medestanders van Massoud hun eigen leven, alsook dat van hun familie en naasten.
De kans op een bloedbad zonder voorgaande groeit. De Internationale gemeenschap hult zich in stilzwijgen en dit wellicht uit schaamte. Zij hebben deze moedige vechters voor de vrijheid immers niet alleen in de steek gelaten, maar ze hebben ook nog eens een enorme hoeveelheid moderne wapens, munitie en hightech apparatuur achtergelaten die heden wordt gebruikt door de taliban en hun broodheer, Pakistan. Bovendien is Pakistan tot nader order een bondgenoot van de Verenigde Staten.
Nu het masker van de zogenaamde “gematigde” taliban is gevallen, is het verder voeren van onderhandelingen met hen geen optie voor elkéén die voorstander is van onze Europese waarden van vrijheid, vrije meningsuiting en verlichting.
Hopelijk vindt Europa de moed om een duidelijke vuist te maken tegen de expliciete agressie vanwege Pakistan jegens de Afghaanse bevolking. Een eerste stap in de goede richting zou alvast liggen in het afdwingen van een no-fly zone boven de Panjshir vallei om de luchtbombardementen jegens de bevolking aldaar stop te zetten.
Een bijdrage van Carlo Van Grootel voor De Liberale Wereld
[1] https://deliberalewereld.be/het-afghaans-debacle-steunen-we-het-verzet-of-zal-de-barbarij-zegevieren/
[2] Bernard-Henri Levy: tweet dd. 5 september 2021.
