Toen ik erachter kwam dat het hier in Canada provinciale verkiezingen zouden zijn terwijl ik er ben, werd er al heel snel het grapje gemaakt dat politiek mij precies achtervolgd. Eens je daar achter komt, kriebelt het al snel en begin je na te denken hoe je over deze verkiezingen en de inzet ervan kan omzetten in een bevatbare tekst voor het thuisfront.
Wat de verschillen zijn (zoals op donderdag stemmen, raarste gevoel ooit) en wat de gelijkenissen zijn. Dus je begint je te informeren en al snel val je op extreem ingewikkelde situaties, historisch gegroeide problemen en gevoelens. Plus hoe meer onderzoek je doet, hoe meer je merkt dat provinciale verkiezingen in Canada echt geen invloed hebben op ons leven. Maar deze verkiezingen hebben mij iets veel groter laten inzien. Namelijk dat politiek letterlijk in alles zit en alles vorm geeft.
Tijdens mijn verblijven in Spanje en Canada heb ik al vaak discussies gehad waarbij we het uiteindelijk tafelen als ‘culturele verschillen’ maar hoe meer ik terugkijk op die discussies, hoe vaker het voelt als historisch gegroeide politieke verschillen.
Wanneer we kijken naar de verschillen in de interpretatie van politieke correctheid of wanneer ik in een heftige discussie zit met het lief van mijn nicht over hoe Canada de handel en gebruik van handvuurwapens momenteel heeft bevroren en ik mij zelfs nooit zou kunnen inbeelden om zo op te komen voor wapens. Het voelt gewoon niet echt als een cultureel verschil, het is een politieke vrijheid of achtergrond die ik als Belg en Europeaan nooit heb gekend.
Ik heb nooit het recht gehad om een handvuurwapen te hebben, ik ben er niet aan gewend en zie er geen enkele nood voor. Hier is het net het omgekeerde, ze hebben altijd het recht gehad om vuurwapens te dragen en gebruiken ze regelmatig. Het is zoals een kind die nooit een badeendje heeft gehad het ook niet gaat missen maar een kind die gewend is om in bad te gaan met het eendje zeer ongelukkig zal zijn als het er niet is. Het is de politiek die deze rechten heeft gecreëerd, juist zoals de politiek ook deze verboden kan opleggen. Politiek zit in de manier waarop mensen naar het verleden kijken, reageren op de toekomst en proberen de toekomst vorm te geven.
Toch is er één constante wat betreft de politiek en dit overal waar ik tot nu toe ben geweest: het vertrouwen in de politiek daalt overal. Tussen de schandalen en de leugens door zijn er de vele intriges. Overal vang ik verhalen op over schandalen alsof het op een of andere manier vast hangt aan de politiek. Het zijn de valse beloftes, roddels en het aanvallen van anderen en de eigen partijen die geen vertrouwen geven. Ik heb heden drie landen doorkruist en ik begin echt te geloven dat we verdervan af zijn dan ooit wat betreft het terugwinnen van het vertrouwen in het politiek bestel. Vroeger maakte het me weinig uit want het leek maar een onderdeel van de bredere maatschappij te zijn, maar vandaag de dag weet ik dat deze juist vorm geeft aan onze maatschappij en ik sta niet te springen voor een toekomstige maatschappij die gebouwd is op wantrouwen.
Daarom hierbij mijn smeekbede aan alle politici, om gewoon beter te doen. Eerlijker te zijn, om verantwoordelijkheid op te nemen en persoonlijke aanspreekbaar te zijn. Het luisteren naar de burgers eerst te zetten, het is echt wel tijd voor verandering. Een aanhoudende verandering waarbij men niet kiest voor de gemakkelijke weg en men de mensen niet naar de mond spreekt voor korte termijn gewin. Dus niet een verandering die men onmiddellijk opgeeft wanneer mensen er niet vanaf de eerste moment in geloven. Het zal een constant bewijzen zijn dat het niet voor de honderdduizendste keer gewoon weer loze praatjes zijn.
Ik schrijf deze smeekbede niet als liberaal. Ik schrijf het als burger die nu pas ziet hoeveel invloed en ja macht de politiek echt heeft. Een burger die doorheen de jaren heeft gezien hoe hier bijna nonchalant mee om is gegaan. Niet zoals het ware privilege dat het is om verkozen te worden en het vertrouwen te krijgen. Dit gaat over partijgrenzen heen. Ik ben het niet eens met alle partijen en de standpunten die ze innemen, maar ze hebben het volledige recht om deze te hebben (zolang ze binnen de wet vallen natuurlijk). Dit gaat over hoe politici met de burgers omgaan. Misschien is het bij de volgende verkiezingen eens niet slecht om eerlijk te zijn. Geen loze beloftes maar waarheden. De realiteit is dat we in een land zitten waar coalities gevormd moeten worden, er zal water bij de wijn moeten worden gegoten. Dat betekent niet dat er niet vanuit de ideologie voor bepaalde zaken kan gevochten worden maar schep een eerlijk beeld tegenover de mensen want ik kies te geloven dat mensen slim genoeg zijn om dat te begrijpen.
Het is tijd voor een nieuwe manier van politiek want anders zal het vertrouwen in onze democratie door het ijs zakken.
Charlotte Verbeke – Redactrice van De Liberale Wereld vanuit Canada
