Mensen hoor mij aan!
Aan onze voeten ligt zij dan, de Vrijheid. Diezelfde die menige gekruisigd en met gemakzucht opgeofferd hebben.
Dit is geen betoog voor haar, doch een voorbarige elegie voor zij die op palliatieve zorgen ligt.
Vrijheid heeft ons talloze keren uitgedaagd en moeilijke vragen gesteld, sommige van deze gingen tegen de openbaar moraal door haar waarden voor te dragen. Deze conflicten horen intrinsiek bij Vrijheid, deze hebben moeilijke kwesties naar voren gebracht en mogen we nooit vergeten.
De uitvoerende macht heeft ons vorig jaar verteld dat we direct moesten handelen. De maatregelen die steeds draconischer werden en in een koor met de experten in crescendo dagelijks in alle mogelijke media verkondigd werden, moesten genomen worden, ongeacht de kost. Vrijheid moest opgeofferd worden voor het groter belang.
De uitvoerende macht bestaat uit eerlijke en goede mensen, die ons slechts wensen te beschermen. Zij zouden ons nooit tot onnodige offers aanzetten.
Voor hetgeen van wat er van Vrijheid overblijft staan wij op Covid-reglementaire afstand van elkaar. Zij was goed voor ons, omarmde ons en stond voor ons als mens om mens te zijn. Zij was trouw aan haar waarden.
De uitvoerende macht en haar huurlingenleger van deskundigen vertellen ons dat het niet anders kan. We moeten opofferen en opofferingen hebben we gedaan. Vrijheid moest het onderspit delven voor ons algemeen belang. De experts en hoogwaardigheidsbekleders zijn allemaal eerlijke en goede mensen, hoogstaande leden tussen ons, die ons niet meer wensen dan het allerbeste.
Ik stel mij de vraag luidop: wat hebben wij nu onder de massahysterie uiteindelijk opgeofferd? Welke prijs werd betaald op het altaar van het algemeen belang? Wij hielden allemaal en niet zonder reden van Vrijheid, inclusief diegenen die ons vertelden dat ze tijdelijk opgeofferd moest worden voor het groter belang.
Welke belangen zijn deze waardoor het licht van Vrijheid, één van onze drie grote verlichtingswaarden, zo drastisch gedoofd moest worden?
Wanneer we meer dan een jaar geleden met onze geliefden Kerstmis mochten vieren, wanneer we vorige zomer buiten mochten eten en drinken met onze naasten en onze gelijken, leek Vrijheid dan overbodig? Ondanks haar verzwakte toestand stond ze er nogmaals voor ons allen. Is Vrijheid overbodig dat we haar moeten opofferen voor het “groter belang”?
Wanneer dissidentie in het nieuws aan bod kwam en betogingen tegen onrecht of voor hoop en verandering mocht, was Vrijheid overbodig?
Nu ligt ze aan onze voeten. Wij hielden allen van haar. Nu is het de rechtstaat die al een tijd afgerammeld wordt… hopelijk ondergaat deze niet hetzelfde lot van de hand van diegene die hem vertegenwoordigen.
Wie weet in deze periode van Pasen zal de Vrijheid misschien herrijzen, maar daarvoor zullen we voor haar moeten opstaan. Om haar uit palliatieve zorgen te halen zullen we ons achter haar moeten scharen en onze stem laten horen.
Vrijheid
Voor De Liberale Wereld
